Lucrezia, HWV 145

 (G. F. Handel)


O Numi Eterni!

Oh ölümsüz tanrılar!

O Stelle, stelle!

Oh yıldızlar, yıldızlar!

Che fulminate empii tiranni,

Kötü tiranları şimşeklerle vuran,

Impugnate a' miei voti Orridi Strali:

Korkunç oklarınızı beddualarımla perçinleyin:

Voi con fochi tonanti

Siz gürleyen ateşlerle

Incenerite il reo Tarquinio e Roma.

Günahkar Tarquinio ve Roma'yı yakın.

Dalla superba chioma omai trabocchi il vacillante alloro

Görkemli ağaçtan şimdi cılız bir defne sarkıyor*

S'apra il suolo in voragini

Yerde uçurumlar açılsın

Si celi, con memorando esempio nelle viscere sue l'indegno e l'empio.

Yutulsun bağırsaklarında, değersiz, ve kötülük örneği olarak anılmak üzere.


Già superbo del mio affanno

Zaten ıstırabımın mağrurluğu içinde

Traditor dell'onor mio

Onurumun haini

Parte l'empio, lo sleal.

Gidiyor kötü, vefasız.

Tu punisci il fiero inganno del felon, del mostro rio

Sen cezalandır suçlunun, günahkar canavarın utanmaz kandırmacasını

Giusto Ciel, parca fatal!

Adil Tanrım, kader Tanrısı!**


Ma voi forse nel cielo

Ama siz belki gökyüzünde

Per castigo maggior del mio delitto,

Benim günahımın daha büyük cezalandırılması için,

State oziosi, o provocati Numi:

Sessiz kalıyorsunuz, oh kızgın Tanrılar:

Se son sorde le stelle

Eğer yıldızlar sağırsa

Se non mi odon le sfere

Eğer gökler beni duymuyorsa

A voi Tremende Deità

Size Korkunç Tanrılar

Deità dell'abisso mi volgo a voi, a voi s'aspetta del tradito onor mio far la vendetta.

Cehennemin Tanrıları size dönüyorum, sizi bekliyorum, ihanete uğramış onurumun intikamını almak için.


Il suol che preme,

Bastığı toprak,

L'aura che spira

İçine çektiği hava

L'empio romano

Kötü Romalının

S'apra, s'infetti.

Açılsın, onu zehirlesin.

Se il passo move,

Adım attığı,

Se il guardo gira,

Baktığı yerde,

Incontri larve,

Mahlukatla karşılaşsın,

Ruine aspetti.

Harabeler onu beklesin.



* Burada bence librettist, kelime oyunu yapıyor: Roma kralı Tarquinio il Superbo (muhteşem Tarquinio)'nun oğlu Sesto Tarquinio, Lucrezia'ya tecavüz eder. "görkemli ağaçtan sarkan defne" diyerek Lucrezia, Sesto Tarquinio'yu aşağılıyor.

** Parca: doğum ve kader tanrıçası

Yorumlar

Popüler Yayınlar

El yazısı notalarınız dijitalleştirilir, başka tonalitelere çevrilir.

İletişime geçmek için yazın:

Ad

E-posta *

Mesaj *