Quel sguardo sdegnosetto

 (Claudio Monteverdi (1567-1643))

Quel sguardo sdegnosetto

O küçümseyici bakış

lucente e minaccioso,

parlak ve tehditkar,

quel dardo velenoso vola a ferirmi il petto,

o zehirli ok göğsümü yaralamak için uçuyor,

Bellezze ond'io tutt'ardo e son da me diviso

Uğruna yandığım ve beni benden koparan güzellikler

piagatemi col sguardo,

beni o bakışla yaralayın,

Sanatemi col riso.

İyileştirin beni o gülüşle.

Armatevi, pupille d'asprissimo rigore,

Silahlanın, en şiddetli cefanın göz bebekleri

versatemi su'l core un nembo di faville.

Kalbime bir kıvılcım bulutu dökün.

Ma 'labro non sia tardo a ravvivarmi ucciso.

Ama öldüğümde dudaklar beni diriltmek için geç kalmasın.

Feriscami quel squardo, ma sanimi quel riso.

O bakış beni yaralasın, ama o gülüş iyileştirsin.

Begl'occhi a l'armi, a l'armi!

Güzel gözler silahlara, silahlara!

Io vi preparo il seno.

Ben göğsümü hazırlıyorum size.

Gioite di piagarmi in fin ch'io venga meno!

Beni incitmekten zevk alın ben düşene dek!

E se da vostri dardi io resterò conquiso,

Ve eğer oklarınız tarafından yenilgiye uğrarsam,

feriscano quei sguardi,

bakışlar beni yaralasın,

ma sanami quel riso.

ama o gülüş iyileştirsin beni.