Quando m'en vo'

(G. Puccini - La Bohème)

Quando m'en vo' soletta per la via
Yolda yalnız giderken

la gente sosta e mira...
insanlar durur ve bakarlar...

e la bellezza mia tutta ricerca in me, da capo a piè.
ve bendeki güzelliği araştırırlar, baştan ayağa.

Ed assaporo allor la bramosia sottil che dagli occhi traspira
ve o zaman o gözlerden taşan ince aç gözlülüğün kokusunu alırım

e dai palesi vezzi intender sa alle occulte beltà.
ve görünen davranışların ardındaki görünmeyen güzelliği anlamaya çalışırlar.

Così l’effluvio del desìo tutta m'aggira, felice mi fa!
Etrafımdaki arzunun bu kötü kokusu, beni mutlu eder!

E tu che sai, che memori e ti struggi,
Ve bilen, hatırlayan ve hasret çeken sen,

da me tanto rifuggi?
benden bu kadar çok kaçıyor musun?

So ben: le angoscie tue non le vuoi dir,
İyi biliyorum: sıkıntılarını söylemek istemiyorsun,

ma ti senti morir!
ama ölecek gibi hissediyorsun!