Sì dolce è'l tormento

(C. Monteverdi)

Sì dolce è'l tormento ch'in seno mi sta
Nasıl tatlı göğsümdeki işkence,

Ch'io vivo contento per cruda beltà
Acımasız güzelliğinden memnun yaşadığım,

Nel ciel di bellezza s'accreschi fierezza et manchi pietà
Cennetin güzelliğinde gurur, acımasızca büyür

Che sempre qual scoglio all'onda d'orgoglio mia fede sarà.
O gururdan dalgaya karşı benim inancım hep bir kaya gibi olacaktır.

La speme fallace, rivolgam' il piè
Benim nafile umudum benden yüzünü çevirse de

Diletto, ne pace, non scendono a me.
Zevk ve huzur bana hiç uğramasa da

E l'empia ch'adoro, me nieghi ristoro, di buona mercè
Ve sevdiğim kişi bana merhamet ve rahatlamayı vermeyi reddetse de

Tra doglia infinita, tra speme tradita vivrà la mia fe.
Sonsuz acım ve kırılmış umutlarım arasında inancım yaşayacak.

Per foco, e per gelo, riposo non ho, 
Ateşten ve buzdan huzur bulmam,

Nel porto del cielo, riposo havrò.
Sadece cennetin kapısında bulacağım huzuru.

Se colpo mortale, con rigido strale, il cor m'impiagò,
Eğer bu ölümlü beden sivri bir okla kalbinden vurulduysa,

Cangiando mia sorte, col dardo di morte, il cor sanerò.
Bir ölüm okuyla talihini değiştirerek bu kalp iyileşir.

Se fiamma d'amore, già mai non senti. 
Eğer aşk ateşini hiç hissetmediyse

Quel riggido core, ch'il cor mi rapì.
 O taş kalpli, benim kalbimi çalan,

Se nega pietate, la cruda beltate, che l'alma invaghì,
Eğer o zalim güzellik merhametini esirgerse benden, ruhumu tutuşturan,

Ben sia che dolente, pentita, e languente, sospirmi un dì.
Acı dolu, pişman, bitkin şekilde bir iç çeksin bir gün benim için.